Het is nog niet zoo heel lang geleden dat onze duinen nog niet eens bestonden en er wordt wel beweerd dat eerst in den Romeinschen tijd de zandheuvels langs het Noordzeestrand zich noemenswaard boven de zee begonnen te verheffen. Wie de duinen ziet bij Noordwijk of Zandvoort heeft moeite om dat te gelooven, want de zandwal lijkt daar zoo oud als de wereld, maar wie wel eens in de buurt van Schoorl of op de Waddeneilanden, de Zuid-Hollandsche of Zeeuwsche eilanden heeft rondgekeken, kan begrijpen dat duinen heel snel kunnen ontstaan en verdwijnen. 't Is maar een kwestie van wind en stroomen.
(Jac. P. Thijsse, Blonde Duinen, 1911, Verkade, Zaandam)
​

Nederlands Kustpad, wandelen langs de Noordzee

Afbeelding: Abe Veenstra, landschapsarchitect

​Het Nederlands Kustpad is onderdeel van The North Sea Trail, dat rond de gehele Noordzee voert.

​Officieel loopt het Nederlands Kustpad langs de randen van de provincies Zeeland, Zuid-Holland, Noord-Holland, Friesland en Groningen, maar ik loop vanwege de reisafstand alleen het gedeelte langs de Noordzee en doe dus de eerstgenoemde drie provincies aan.

Tijdens het wandelen van dit pad zal de zee nooit ver weg zijn, maar zeker niet altijd in beeld. Het pad loopt soms over het strand, meestal door duinen en bossen en doet bovendien veel steden en dorpen aan die niet ver van de kust liggen. 

Van Sluis in Zeeuws-Vlaanderen loop ik langs natuurgebieden het Zwin en de Verdronken Zwarte Polder naar Breskens. Na de oversteek van de Westerschelde volg ik de kust van Walcheren. Na een uitstapje naar Veere vervolg ik m'n weg over de Oosterscheldekering langs Neeltje Jans en trek door de duinen van Schouwen. De Brouwersdam brengt me naar Goeree. Ik passeer het Haringvliet en trek door de duinen van Voorne. Het pad loopt een stukje landinwaarts naar Brielle, passeert de Nieuwe Waterweg en gaat weer westwaarts, naar Hoek van Holland. Daar laat ik de Deltakust achter me en wandel langs Het Westland naar Den Haag en Scheveningen. Door de Hollandse duinstreek (Meijendel, Hollands Duin, Amsterdamse Waterleidingduinen, Kennemerduinen, Noord-Hollands Duinreservaat, Schoorlse Duinen, Zwanenwater) en langs typische kustplaatsen (Katwijk aan Zee, Noordwijk aan Zee, Zandvoort, Wijk aan Zee, Egmond aan Zee, Bergen aan Zee, Callantsoog) bereik ik uiteindelijk marinestad Den Helder.

Het wandelverslag van het Nederlands Kustpad start in oktober 2022.
​
​Veel leesplezier!

'Landloper' Jacob
​

Routekaartje en wandelgidsen

Nederlands Kustpad. (Bron: wikipedia)

Voor meer informatie, zie: www.wandelnet.nl

​​
© Teksten en foto's: 'Landloper' Jacob 
​

Nederlands Kustpad,   etappe 1 en 2
Sluis - Breskens

Het Zwin, Zeeuws-Vlaanderen

'The Land of the Three Quarter Sky'.
Zo worden The Fens genoemd, een laaggelegen en vlak gebied aan de Oost-Engelse kust, in de 17e eeuw drooggelegd onder leiding van een Zeeuwse (!) waterbouwkundige. 

Ik loop over een modderig pad door Zeeuws-Vlaanderens vlakke polders. Akkers met rechte ploegruggen van zwarte, glanzende klei; meidoornhagen vol kleine, rode bessen; liniaalrechte dijken met strakke rijen peppels. En daarboven heel veel hemel.
​
Want hoewel ik gebogen tegen regenvlagen in voort worstel, moet ik, telkens als ik opkijk, denken aan die naam: The Land of the Three Quarter Sky. Het land is vlak en sober, zeker in deze herfstige stemming. Maar boven dit alles is een machtig spel zichtbaar van zich voorthaastende wolkenpartijen. De hemel is enorm, zoveel weidser dan elders. Grenzeloos grijs.

​Een straffe zuidwester en snijdende regenvlagen raken me vol als slecht gepareerde boksstoten. Toch voel ik me in m'n element. ​Na maandenlang herstel van een knieblessure kan ik eindelijk weer grotere afstanden wandelen. En dus loop ik in het uiterste zuidwestpuntje van Nederland: hier start het Nederlands Kustpad!

​​​Hoewel dit LAW-pad officieel begint in het stadje Sluis, ben ik met opzet gestart midden tussen de eenzame akkers. Hier voel je de verlatenheid van deze afgelegen streek het best.

​Hier en daar zie je een kerktoren of een molen op de horizon, maar verder is het lucht en leegte dat me omgeeft. En daar hou ik wel van.

​Ik zie geen mensen, wel sporen van menselijke activiteit: een slikkig gravelpad, knotpopulieren, liniedijken, gekanaliseerde zeekreken, geploegde akkers, een enorme berg suikerbieten, een eenzaam huisje met het opschrift: 'schuilplaats in grazige weiden' en een oude schuur waarnaast een auto gevaarlijk geparkeerd staat onder een scheefgezakt pannendak.
...

Wandel verder ...