Pelgrimspad, etappe 5
Haastrecht - Vlist - Schoonhoven - Nieuwpoort - Groot-Ammers (22 km)
Het is zwaarbewolkt en koud, hoewel je dat laatste niet zo merkt omdat het windstil is. Boven me klinkt gedempt gejoel. Formaties ganzen trekken onregelmatige stippellijnen langs de grijze bewolking.
Ik wandel door de polder ten zuidoosten van Haastrecht, waar ik met de bus vanuit Bergambacht ben heen gereden. In Bergambacht hoop ik vanmiddag m'n geparkeerde auto weer op te pikken.
Dit is ‘ooievaar-land’; verschillende kweekstations in deze buurt (Het Liesvelt) hebben bijgedragen aan de huidige ooievaarsstand. De eerste ooievaar kom ik al direct tegen. In een weiland schikt hij z’n veren terwijl een groepje kokmeeuwen toekijkt.
Ik wandel door de polder ten zuidoosten van Haastrecht, waar ik met de bus vanuit Bergambacht ben heen gereden. In Bergambacht hoop ik vanmiddag m'n geparkeerde auto weer op te pikken.
Dit is ‘ooievaar-land’; verschillende kweekstations in deze buurt (Het Liesvelt) hebben bijgedragen aan de huidige ooievaarsstand. De eerste ooievaar kom ik al direct tegen. In een weiland schikt hij z’n veren terwijl een groepje kokmeeuwen toekijkt.
Gedurende acht kilometer volg ik het kronkelende veenriviertje de Vlist stroomopwaarts. De Vlist stroomt vanuit Schoonhoven naar het noorden en mondt bij Haastrecht uit in de Hollandsche IJssel. Het vormt de grens tussen de Lopikerwaard (oost) en de Krimpenerwaard (west). Aan beide zijden loopt een asfaltweg; grote, nette boerenhoeven wisselen elkaar af.
De mensen die ik tegenkom: een wilgen-knotploeg met ladders en boomzagen; een jogger in felgekleurde kledij; twee groen-gecamoufleerde vissers; een jongen in blauwe overall die het grind op de oprijlaan netjes aanharkt terwijl z’n moeder de bladeren van het gazon harkt - het moet allemaal netjes zijn voor de zondag; een enkele boer die me in tractor passeert. Erg toeschietelijk zijn de mensen niet: een begroeting kan er nauwelijks vanaf. Bordjes langs de weg vertellen wat er allemaal niet mag: ‘niet parkeren’, ‘verboden toegang’, ‘riet niet maaien’. En een gastvrij bankje kom ik nergens tegen. Men is hier vreemdelingen niet zo gewend, zo lijkt het. |
Om half twaalf nader ik Schoonhoven, de zilverstad, bekend vanwege de edelsmederij en de uurwerktechniek. Hier vind ik eindelijk een bankje in het park waar ik kan lunchen. Het is best goed wandelweer. De bewolking breekt zo nu en dan waarbij de felwitte zon verschijnt.
Na een cappuccino in café De Blauwe Duif loop ik verder door het mooie stadje naar de Veerhaven, onder de Veerpoort door, die bij extreem hoog water met zware deuren afgesloten kan worden. Een oud baasje, dat me de plaquette over de Watersnood van 1953 zag fotograferen, vertelt me dat de spleten bij de deuren met hooi en koemest werden afgesloten.
Na met de pont de Lek te zijn overgestoken, beland ik in de rustige Alblasserwaard. Het Pelgrimspad laat het vestingstadje Nieuwpoort links liggen; ik sla toch even af naar het kleine, maar mooie centrum.
De vesting Nieuwpoort maakte deel uit van de Oude Hollandse Waterlinie die diende voor de verdediging van Holland in de 17e en 18e eeuw: door van noord naar zuid brede stukken weiland onder water te laten lopen kon de vijand effectief tegengehouden worden. Een lange tiendweg voert langs een saai bedrijventerrein en brengt me in Liesveld. Vanaf een hoge grasdijk heb ik mooi uitzicht op de Lek. Aan de overkant herken ik het buitendijkse rietmoerasgebied De Buitenlanden en daarna het plaatsje Ammerstol. Aan deze kant van het water ligt Groot-Ammers, waar ik m’n voeten even rust geef in café Sluys. |
Een rij dikbuikige en luidruchtige mannen en één dito vrouw zit aan de bar. Sterke verhalen worden elkaar toegeroepen. Iedereen mengt zich in de discussies; alleen de twee biljarters laten zwijgzaam de drie ballen op het groene laken caramboleren.
Een van de mannen klautert van z’n kruk aan de bar en loopt naar me toe om over m’n schouder te kijken wat ik allemaal opschrijf. ‘Ik moest van de anderen even controleren of je niet van de geheime politie bent!’ , brult hij in m’n oor. Hij komt er even bijzitten en wil alles van m’n wandeling weten. Hij wenst me veel succes en zoekt z’n biertje weer op waarmee hij naar een gokautomaat schuifelt. Als ik later afreken wil hij nog even weten wat ik over hem heb opgeschreven. In Groot-Ammers wijk ik van het Pelgrimspad af en volg een stuk van het Floris V-pad richting het veer Bergstoep (waar ik straks de Lek weer oversteek en m'n auto in Bergambacht opzoek). Maar eerst wandel ik nog over een mooie tiendweg tussen knoestige knotwilgen. De zon is intussen stralend doorgebroken en kleurt de graslanden prachtig groen. Een grote groep kauwen vliegt luid roepend langs de blauwe lucht, achter een grote valk aan. De verrekijker biedt uitkomst: een onvolwassen slechtvalk. De Latijnse naam is Falco peregrinus en van die soortnaam is het woord pelgrim afgeleid. |
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
WANDELPAD-HAIKU'S
WANDELPAD-HAIKU'S
wandelpad-haiku
drieregelig vogel-vers een observatie |
Grauwe gans
strak langs de hemel trekken ze stippellijnen - formaties ganzen (Haastrecht) |
Ooievaar
eiber maakt toilet meeuwen kijken naar hem op vol bewondering (Haastrecht) |
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
© Teksten en foto's: 'Landloper' Jacob
|