Pelgrimspad, etappe 2
|
Bron: www.wandelnet.nl
|
|
Kwart over tien. Ik zit aan een picknicktafel en kijk uit over de
Westeinderplassen. Golfjes klotsen tegen de waterwering. Enkele zeilboten varen op de enorme watervlakte - ik ben niet de enige die een dag vrij heeft genomen om van de zon te genieten. Vliegtuigen vliegen af en aan, Schiphol is dichtbij. Even terug naar vanmorgen, anderhalf uur geleden, toen ik de auto parkeerde in Aarlanderveen. Omdat de bus pas 20 minuten later zal vertrekken en ik geen contant geld bij me heb (en niet zeker weet of er genoeg saldo op m’n OV-chipkaart staat) loop ik het dorp in. Een pinautomaat blijkt niet aanwezig te zijn, dus dan maar naar café Het Oude Rechthuis. De cafébaas zit buiten, het is prachtig weer. Als ik een een kop koffie bestel, is hij graag bereid me €15,- extra te laten pinnen. De bus doet er een uurtje over. Overstap in Uithoorn en even na tienen stap ik uit in Aalsmeer, Zwarteweg. De wandeling kan beginnen. |
|
Gisteren was het 30°C (het warmst op deze datum sinds 1949). Vandaag zal het iets minder warm worden; prachtig wandelweer! Langs de Westeinderplassen wonen kennelijk heel wat kunstenaars en/of kunstliefhebbers: er is een kunstbeurs en her en der staan kleurige kunstwerken opgesteld. De weg voert verder over grasdijken. Het uitzicht rechts wordt bepaald door kassenbedrijven en, bij het dorp De Kwakel, het terrein van de voetbalvereniging KDO (Kwakels Delven Onderspit?). Links liggen grote maisvelden, in de verte afgezoomd met een bedrijventerrein. Deze lange grasdijk (de ‘Vuurlijn’) was vroeger voorzien van geschutsopstellingen en strekt zich uit tussen twee forten, behorend bij de Stelling van Amsterdam. |
|
|
Een van die twee forten, Fort bij de Kwakel, is een laag, langgerekt betonnen vestingwerk. Bij de ingang staan ronde tafels en rieten stoelen, maar het bijbehorende café is gesloten. De deur is echter geopend en daarvóór staat een witte bestelbus met de tekst ‘De Biljartmakers’. Als ik naar binnen loop, blijkt de gigantische ruimte in het fort te zijn ingenomen door zeven biljarttafels. Verrassend, om in zo’n oud fort een biljart- en dartcentrum aan te treffen. Langs de Drechtdijk, tussen De Kwakel en Vrouwenakker, vallen weer de vele kunstwerkjes in de zorgvuldig bijgehouden tuintjes op. Oké, er zitten ook in tuincentra gekochte prullaria bij - veelkleurige, vissende kabouters en van wit beton gegoten bolle kleuters met vleugeltjes. Maar ook, een stuk leuker, veel huisvlijt: knoestige boomstronken die met mes en kwast zijn omgetoverd in allerlei trolachtige wezens. |
Boven het Jaagpad langs het Amstel-Drechtkanaal zwermen grote groepen boerenzwaluwen. Zangvogels trekken vaak ’s nachts en in betrekkelijk rechte lijn. Boerenzwaluwen echter, trekken overdag waarbij ze volop vrolijke trillers en fluittonen laten horen. En al die kilometers (ze trekken naar Zuid-Afrika!) volgen ze zeer kronkelige banen, haarspeldbochten en loopings, alsof ze knopen in hun vlucht willen leggen!
De vogeltrek lijkt voor zwaluwen één groot feest, alsof ze op schoolreisje zijn!
Al gauw merk ik de oorzaak van hun opgewekte stemming: grote wolken muggen zwermen om m’n hoofd, terwijl m’n voeten zich een weg banen tussen de schapendrollen door.
Intussen rukt de beloofde sluierbewolking op en het briesje zorgt ervoor dat het niet te warm wordt.
Het Jaagpad werd vroeger platgelopen door paarden die trekschuiten voorttrokken. Nu is het een veertig centimeter breed fiets- en voetpaadje tussen het hooggelegen kanaal en het lage, ingeklonken veenweidegebied de Kalslagerpolder. Deze polder werd al in de tiende eeuw ontgonnen en behoort daarmee tot de oudste polders van Nederland.
Ik ben de enige wandelaar, vriendelijk groetende pensionado’s op de fiets zijn er des te meer. Een ooievaar klapwiekt van de ene naar de andere slootoever. Een vlucht spreeuwen vliegt gehaast over. Een zwart hangbuikzwijn tuurt knorrig en bijziend naar een voorbij schrijdende reiger. Een tapuit komt laag aanvliegen, lijkt me eerst niet te zien, maakt vervolgens in volle vlucht een haakse bocht en toont me de witte stuit. In de verte klinkt de melancholieke roep van een wulp. Het is hier goed wandelen!
Ik ben de enige wandelaar, vriendelijk groetende pensionado’s op de fiets zijn er des te meer. Een ooievaar klapwiekt van de ene naar de andere slootoever. Een vlucht spreeuwen vliegt gehaast over. Een zwart hangbuikzwijn tuurt knorrig en bijziend naar een voorbij schrijdende reiger. Een tapuit komt laag aanvliegen, lijkt me eerst niet te zien, maakt vervolgens in volle vlucht een haakse bocht en toont me de witte stuit. In de verte klinkt de melancholieke roep van een wulp. Het is hier goed wandelen!
|
Rond één uur neem ik een koffie met appelgebak op een welkom terrasje: Theehuis (H)eerlijk onder appel- en kersenbomen bij de Tolhuissluis.
Hier is een tijdelijke voetgangersbrug naar de overkant. Daarmee zou ik twee kilometer afsnijden, maar dat doe ik niet omdat die weg langs een drukke verkeersweg voert. Ik sla af naar Bilderdam. “Goede reis naar Santiago,” zegt de eigenares van de theetuin bij het afrekenen. “Nou, eerst maar eens Den Bosch,” antwoord ik. Bilderdam blijkt voor een groot deel te bestaan uit luxe villa’s die aan het water liggen, aan de voorzijde een jacht aan de privé aanlegsteiger, aan de achterkant een Porsche op de oprit. Sowieso valt me op hoe groot en mooi gelegen de huizen hier in het Groene Hart zijn. De ene tuin is nog mooier door een tuinarchitect aangelegd dan de ander. Het gras bij de buren is echter altijd groener. |
In de sappige weiden van de Geerpolder mesten grote groepen grauwe ganzen zichzelf vet. Twee ooievaars schrijden statig voort, de een in de voetstappen van de ander. Een blauwe reiger loopt met een grote (muskus?)rat rond alsof hij niet weet wat hij ermee doen moet. Ja, opeten, maar hoe? De rat heeft andere plannen en is opeens in het hoge gras verdwenen, de reiger blijft beduusd achter.
|
Vooraf was ik bang dat al die kaarsrechte paden langs kilometerslange kanalen saai zouden kunnen worden op den duur. Dat valt alles mee. Ook de Hogendijk tussen Nieuwveen en Papenveer (de namen van al die dorpen hoor ik voor het eerst) blijkt weer een mooi, rustig pad waar het goed wandelen is. Het wordt nog landelijker voorbij Papenveer. Hier loop ik over een dijkje tussen schapen, koeien en paarden, laverend tussen bijbehorende -keutels, -vlaaien en -vijgen. Ik passeer klaphekjes en klim over schrikdraad.
Plotseling klinkt de paniekerige alarmroep van enkele ringmussen. Een havik – die je hier in het westen niet zo veel ziet, maar wel in toenemend aantal – schiet in een grote takkenhoop maar komt even later zonder prooi weer tevoorschijn en vliegt lui weg. Hoog in de lucht miauwen de buizerds. Behalve een sproei-installatie en een tractor in de verte hoor je verder niets dat aan menselijke activiteit doet denken. Heel in de verte schuiven auto’s langs de horizon. |
|
Het lintdorp Korteraar ziet er op de kaart uit als een ritssluiting in het weidelandschap: een kilometerslange rechte weg met aan weerszijden stulpjes, huizen, villa’s. Het Pelgrimspad loopt achter de huizen langs (sloot ertussen) waardoor je een mooi inkijkje hebt in de mooi aangelegde achtertuinen: gezellige terrassen, deftige gazons, sfeervolle bloementuinen en praktische speelplekjes met trampolines.
|
|
|
Langzamerhand heeft de bewolking het zicht op de zon ontnomen. De tinten worden grijzer, het wordt frisser.
En opeens wordt het stil om me heen: de wind is gaan liggen, de boerenzwaluwen vliegen – niet meer gezellig babbelend – laag over het water weg, een knobbelzwaan lijkt in gedachten verzonken, de meerkoeten zwemmen niet meer insectenpikkend en ruziemakend rond maar liggen stil en opmerkzaam op het water, kokmeeuwen die zojuist nog schreeuwend rondvlogen staan allemaal alert in het weiland. De natuur houdt haar adem in. Dan klinkt er donderend gerommel in de verte: onweer, prachtig! Maar het liefst zit ik dan toch in m’n auto. Nog een half uurtje doorstappen en ik ben weer in Aarlanderveen. Vooruit! Tien minuten later daalt een stromende regen neer en doorweekt stap ik tegen vieren in de auto. |
|
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
WANDELPAD-HAIKU'S
WANDELPAD-HAIKU'S
|
Boerenzwaluw
luchtacrobaten - loopings makend leggen ze knopen in hun vlucht (Aalsmeer) |
Boerenzwaluw
kijk: zwaluwentrek wat een feestje, alsof ze op schoolreisje zijn (Aalsmeer) |
Kokmeeuw
atmosfeer drukkend meeuwen verstard in de wei - onweer op komst (Aarlanderveen) |
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
|
© Teksten en foto's: 'Landloper' Jacob
|
