Pelgrimspad, etappe 20
Spaubeek - Grijzegrubben - Nuth - Wijnandsrade - Brommelen - Weustenrade - Retersbeek - Voerendaal (13 km)

Foto
Gele kwikstaart
Foto
Bron: www.wandelnet.nl

Donderdag, 4 juni 2015

Met een Gulpener biertje in de hand zit ik op een klapstoel, onderuitgezakt, bergschoenen en sokken naast me op het gras. Ik geniet van het uitzicht op de golvende hellingen van het Geuldal. De twaalf jaar oude Ford Nugget die we vorige week hebben gekocht staat achter me, aan de rand van minicamping/boerderij Berghemmerhof op de Gulperberg. Dat deze kampeerbus ons gaat bevallen weet ik nu al. Op vakantie, tijdens een weekendje weg, of - zoals nu - tijdens een ‘Pelgrimspadtweedaagse’.

Vandaag was het prachtig weer. Voor morgen wordt zelfs tropische warmte voorspeld, wat weer een beetje veel van het goede is. Morgenochtend dus heel vroeg op! 

Vandaag heb ik een korte wandeling gemaakt, met dertien kilometer de kortste tot nu toe. De rit naar Zuid-Limburg duurde even, maar dan kom je ook ergens: het prachtige Heuvelland, een on-Hollands stukje Nederland!
Omstreeks half elf wandel ik door Spaubeek, de plaats waar ik anderhalve maand geleden gestopt was. Grote villa’s schuiven voorbij terwijl ik het plaatsje verlaat. Even later sla ik rechtsaf een mooi onverhard paadje in. Heuvelopwaarts tussen appelbomen door, de geur van vers gemaaid gras in de neus. 

Het is begin juni, langzamerhand valt de vogelwereld stil. Niet dat er geen activiteit is, integendeel: de jongen moeten gevoederd worden! Er is daardoor echter minder tijd om te zingen en dus vallen de vogels minder op. Daar komt bij dat het groene bladerdek zó volumineus is geworden, dat het lastig wordt om vogels te ontwaren. 

Opvallend is wel dat zangvogels van het vroege voorjaar, merel, zanglijster, winterkoning, vink en tjiftjaf (o.a.) juist weer actief zingen. Zij hebben de zware taak van nestbouw, broeden en grootbrengen van de jongen achter de rug. Sommigen wagen zich zelfs aan een tweede nest.
Via een holle weg klim ik hoger en hoger. Holle wegen vind je veel in dit heuvellandschap. Ze zijn ontstaan door eeuwenlange erosie. Passerende karrenwielen, trappelend vee en omlaag stromend regenwater hebben het pad steeds verder uitgesleten. De begroeide wallen aan weerszijden kunnen soms metershoog zijn. Links van me, verdekt achter een ring van struiken, ligt een tientallen meters diepe zandgroeve, de Groeve Schinnen. Een bosrietzanger in een vlier langs de rand bejubelt het uitzicht. Uiteindelijk bereik ik het Centraal Plateau van Zuid-Limburg, een hoogvlakte met vrij uitzicht, kilometers ver staan windturbines en kerktorens op de horizon.  
Een ronkende motor verstoort de rust. Op een weidse heuvel, 130 meter hoog, huist de modelvliegtuigclub 'Thermiek 58'.

De ene na de andere auto parkeert op het daarvoor bestemde terreintje, gevolgd door steeds hetzelfde ritueel. Een pensionado stapt uit, de kofferbak gaat open en een kleurig vliegtuigje komt  - gedemonteerd - tevoorschijn. Een genoeglijk sociaal gebeuren ontvouwt zich langs de rand van het vliegveldje, met handdrukken, schouderkloppen en lachsalvo's. 

Maar dan, als de vliegtuigjes de lucht in gaan, komt de geldingsdrang van de grijsaards naar boven. Met loopings, kurkentrekkers en andere stunts proberen ze elkaar af te troeven. Moeder de vrouw zit thuis, hier klinkt geen 'pas op' of 'kijk toch uit'. Hier ontwaken de stoere kwajongens van vroeger. 

Intussen tjilpen gele kwikstaarten ín -, en tierelieren veldleeuweriken bóven de jonge, nu nog groene graanvelden.
Het landschap wordt gekenmerkt door grubben (droogdalen) en holle wegen. 
Op wegsplitsingen en kruispunten staan veldkruisen en kapellen. ​En in het dorp Grijzegrubben zie ik de eerste vakwerkboerderij. Zuid-Limburg toont zich meer en meer.
Eerst richting Nuth, daarna langs de rand van Wijnandsrade volgen de holle wegen elkaar snel op. Robertskruid,  dagkoekoeksbloem, fluitenkruid en ereprijs geven kleur aan de donkere bomentunnels. Hier slapen das en korenwolf in hun gangenstelsels, 
​'s avonds worden ze actief. Aan het eind van de tunnel is de overgang groot, vanuit de schaduwrijke koelte naar de lichte zonnewarmte.
Op een kruispunt van wegen staan aan de ene kant enkele huizen in het gelid opgesteld onder de naam Brommelen. Aan de andere kant ligt een wat vervallen wit gebouw. Een café dat enige tijd geleden gesloten is, zo lijkt het. Aan de zijkant echter blijkt dat 'Joe's Place' wel degelijk geopend is: een saloonachtige kroeg met terras in westernsfeer en met buitenzwembad. Joe - verweerd gezicht, grijze staart onder cowboyhoed, houthakkersshirt, spijkerbroek met mes aan de riem, bruine laarzen - doet wat klusjes; z'n vrouw zet me een welkome kop koffie voor. Popklassiekers klinken uit krakerige boxen. Na 'Crimson and Clover', 'Goldfinger', 'Mighty Quinn', 'Proud Mary' en 'Light My Fire' reken ik af en wandel verder. 
Iedere kilometer wordt het patroon van golvende akkers onderbroken door gehuchtjes met namen als Weustenrade en Retersbeek. 
De Limburgse namen (die eronder vermeld staan op de plaatsnaambordjes) zijn voor mij onherkenbaar en onuitspreekbaar. Verspreid in de verte liggen kastelen te pronken in de zon. Het is goed wandelweer, drieëntwintig graden, een lekker briesje. 

​Na kasteel Puth doemt het stadje Voerendaal op. Ik loop door het kleine centrum en beland op het kerkplein tussen een kaas- en een viskraam. 
​
Een portie kibbeling later, stap ik in m'n hier geparkeerde kampeerbus en rijd via het klooster in Wittem naar de camping bij Gulpen, de plaats waar Gulpdal en Geuldal samenkomen.
En hier geniet ik dus, met een lokaal gebrouwen biertje in de hand, van het uitzicht op de Koning van Spanje. De west- en oostzijde van de Gulperberg kregen deze naam omdat ze in de Tachtigjarige Oorlog een tijdje bezet zijn geweest door de Spaanse koning. De beklimmingen van de Koning van Spanje zijn per racefiets populair en maken regelmatig deel uit van de Amstel Gold Race. Vandaag kwam ik weer veel haastige wielerfanaten tegen, de blik gefixeerd op het asfalt enkele meters voor het rap roterende voorwiel. Wielrenners en wandelaars, twee ondersoorten van de mens die elkaar nooit helemaal zullen begrijpen.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~​
​
​WANDELPAD-HAIKU'S
​ ​
wandelpad-haiku
drieregelig vogel-vers
​een observatie
Gele kwikstaart
​
groene graanvelden
waar leeuwerik tiereliert
en kwikstaart tjilpt

(Grijzegrubben)
Bosrietzanger
​
de bosrietzanger
stopt veel vogels in zijn lied
kunst of plagiaat?

(Spaubeek)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~​
​